တရုတ်ပြက္ခဒိန်၏ (၁၀)လပိုင်းတွင် ကျရောက်သော လိတုန်း (Li Dong) ရာသီချိန်ကို “ဆောင်းကူးကာလ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည့် “ကျောင်းတုန်း (Jiao Dong)” ဟူ၍လည်း ခေါ်ဝေါ်ကြသေးသည်။ ရှေးယခင်ကစ၍ ယနေ့ထက်ထိတိုင် အရပ်ထဲတွင် “ဆောင်းပျိုးစရာသီချိန်နေ့၏ ဆောင်းရာသီ ဖြည့်စွက်စားသုံးခြင်း” ဟူသည့် အစားအသောက်ဓလေ့ ရှိပါသည်။ အကြောင်းမှာ ပထမအချက်အနေဖြင့် ဆောင်းဝင်ပြီးနောက်တွင် ရာသီဥတု တဖြည်းဖြည်း ချမ်းအေးလာသောကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်အတွက် အာဟာရဓာတ်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်တွင်း စွမ်းအင်များကို ဖြည့်တင်းကာ ဆောင်းရာသီအအေးဒဏ်ကို ခုခံနိုင်စွမ်းရှိစေရန်ဖြစ်သည်။ ဒုတိယအချက်အနေဖြင့် လူတို့သည် တစ်နှစ်တာလုံး အလုပ်တာဝန်များကို လုပ်ကိုင်ဆောင်ရွက်ခဲ့ကြသောကြောင့် ဤလိတုန်း (Li Dong) ရာသီချိန် ကျရောက်သည့်နေ့တွင် တစ်နေ့တာကို ကောင်းစွာအသုံးချ၍ အပန်းဖြေအနားယူကြသည်။ ထို့အပြင် စားကောင်းသောက်ဖွယ်‌များကို ပြင်ဆင်ကာ မိသားစုဝင်များ၏ တစ်နှစ်တာလုံး ပင်ပန်းမှုများအတွက် ဂုဏ်ပြုခံစားကြသည်။ 

ဖက်ထုပ်စားသုံးခြင်းသည် တရုတ်နိုင်ငံ မြောက်ပိုင်းသားများ၏ “ဆောင်းရာသီ ဖြည့်စွက်စားသုံးခြင်း” ဓလေ့ဖြစ်ပါသည်။ အကြောင်းမှာ ဖက်ထုပ်ဟူသည့် “ကျောင်ကျီ (Jiao Zi)” သည် “ကူးပြောင်းချိန်” ဟူသော တရုတ်စာလုံးနှင့် အသံထွက်ချင်း တူညီသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ နှစ်တစ်နှစ်၏ နောက်ဆုံးနေ့သည် နှစ်ဟောင်းနှင့် နှစ်သစ်တို့၏ အကူးအပြောင်းဖြစ်သကဲ့သို့ လိတုန်း(Li Dong)သည် ဆောင်းဦးရာသီနှင့် ဆောင်းရာသီ၏ အကူးအပြောင်းပင် ဖြစ်သည်။ ဤကဲ့သို့ “ကူးပြောင်းချိန်”တွင် “အကူးအပြောင်း”ဟူသော စကားလုံးနှင့် အသံထွက်တူသော ဖက်ထုပ်ကို စားသုံးကြသည်။

အရပ်ထဲတွင် ဘိုးဘေးများအား ပူဇော်ကန်တော့ခြင်း၊ စားတော်ပွဲများ တည်ခင်းသုံးဆောင်ခြင်း၊ ဗေဒင်တွက်ချက်ခြင်း အစရှိသော ရိုးရာဓလေ့များရှိသည်။ ရာသီထွက် စားဖွယ်ရာများဖြင့် ဘိုးဘေးဘီဘင်များအား ရှိခိုးကန်တော့ခြင်း၊ နောက်လာမည့်နှစ်တွင် သီးနှံအထွက်တိုး အောင်မြင်စေရန် မိုးနတ်မင်းကြီးထံ ဆုတောင်းခြင်းများအပြင် အရက်ယမကာသုံးဆောင်ခြင်း၊  အပန်းဖြေအနားယူခြင်းများဖြင့် မိမိကိုယ်ကို ဂုဏ်ပြုချီးမြှင့်ခြင်းများလည်း ပြုလုပ်လေ့ရှိကြသည်။